Marki > B
Niemieckie przedsiębiorstwo produkujące samochody osobowe i motocykle oraz skutery pod marką BMW. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się w Monachium, w kraju związkowym Bawaria.
BMW jest właścicielem również innych marek samochodów: MINI, Rolls-Royce. Przedsiębiorstwo angażuje się także w liczne sporty motorowe.
Marki samochodów należące do BMW AG
BMW – niemiecka marka produkowana od 1913 r. w Monachium
Rolls-Royce – brytyjska marka produkowana od 1905 r. w Manchesterze
MINI – brytyjska marka produkowana od 1959 r. w Birmingham
Historia
BMW 328
Koncern BMW jako swoich założycieli podaje dwie osoby: Gustava Otto i Karla Rappa, którzy w Monachium na początku XX wieku niezależnie od siebie rozpoczęli działalność gospodarczą w dziedzinie lotnictwa. Z pewnością gdyby nie oni firma nigdy by nie powstała. Jednak znaczny udział w kształtowaniu firmy i późniejsze jej sukcesy należy przypisać innym osobom: Francowi Josefowi Poppowi – pierwszemu dyrektorowi naczelnemu, Maxowi Frizowi – głównemu konstruktorowi i dyrektorowi technicznemu, jak i Camillo Castiglioniemu – akcjonariuszowi i właścicielowi firmy.
Ważne daty
1916 – Utworzenie fabryki samolotów Bayerische Flugzeug-Werke (BFW)
1917 – Zmiana nazwy spółki Rapp-Motorenwerke na Bayerische Motoren Werke GmbH
1918 – Przekształcenie w spółkę akcyjną.
1923 – Wykonanie pierwszego motocykla BMW.
1928 – Powstał oddział przedsiębiorstwa BMW w Eisenach, gdzie rozpoczęto produkcję pierwszych samochodów o nazwie Dixi, wzorowanych na angielskich autach Austin Seven.
1944 – Znaczne zniszczenie zakładów w Monachium przez bombardowania alianckie.
1945 – Uruchomienie zakładu naprawczego pojazdów wojsk okupacyjnych.
1945 – Demontaż zakładu w Monachium i Allach
1948 – Wznowienie produkcji motocykli po zniszczeniach wojennych i po przegranej wojnie.
1952 – Wytwarzanie samochodów w Monachium.
1959 – Historyczne generalne zebranie, na którym zostało udaremnione przejęcie BMW przez Daimler Benz
1960 – BMW zatrudnia 7000 pracowników i osiąga obrót 239 milionów marek niemieckich
1962 – Karl-Heinz Sonne został przewodniczącym zarządu
1967 – Otwarcie Zakładu Motocyklowego w Berlin-Spandau
1969 – BMW zatrudnia 21 000 pracowników i osiąga obrót 1,5 miliarda marek niemieckich
1970 – Eberhard von Kuenheim został przewodniczącym zarządu. Utworzenie fundacji Herbert Quandt Stiftung.
1972 – Utworzenie działu sportu – BMW Motorsport GmbH.
1972 – Budowa nowego budynku głównego zarządu "Vierzylinder"
1972 – Budowa zakładu w południowej Afryce
1973 – Otwarcie zakładu w Landshut
1978 – Przedstawienie BMW serii 5 z silnikiem na wodór we współpracy z DLR
1978 – BMW zatrudnia 30 000 pracowników i osiąga roczny obrót 6,0 miliardów marek niemieckich
1979 – Otwarcie zakładu silników w Steyr (Austria)
1984 – Otwarcie zakładu motocykli w Berlin-Spandau
1985 – Początek budowy FIZ
1985 – Utworzenie spółki BMW Technik GmbH do prac badawczo-rozwojowych.
1987 – Otwarcie zakładu w Ratyzbonie
Budynek centrum badawczego Forschungs- und Ingenieurzentrum
1990 – Otwarcie centrum badawczego Forschungs- und Ingenieurzentrum FIZ.
1990 – BMW zatrudnia 70 900 pracowników i osiąga obrót 27,1 miliardów niemieckich marek
1992 – Otwarcie zakładu Spartanburg (Południowa Karolina) w USA
1993 – Bernd Pischetsrieder został przewodniczącym zarządu
1994 – Wykupienie przedsiębiorstwa Rover Group w tym marki Mini.
1998 – Nabycie marki Rolls-Royce-Automobiles.
1999 – BMW zawiera umowę z rosyjskim przedsiębiorstwem "Autotor" z Kaliningradu; Początek produkcji samochodów
1999 – Joachim Milberg został przewodniczącym zarządu
2000 – Utworzenie fundacji Eberhard v. Kuenheim Stiftung.
2000 – Otwarcie zakładu CKD w Tajlandii
2000 – Sprzedaż MG-Rover i Land Rover
2001 – Otwarcie zakładu BMW w Hams Hall
2002 – Helmut Panke staje się przewodniczącym zarządu. Początek budowy Zakładu BMW w Lipsku
2004 – Założenie Przedsiębiorstwa Łączonego w celu produkcji i sprzedaży z Brilliance China Automotive Holding w Chinach
2004 – Obwieszczenie wpuszczenia na rynek aktualnej BMW serii 7 z silnikiem na wodór
2004 – Początek budowy BWM Welt (centrum części zamiennych dla BMW Automobile) w Monachium
2005 – Oficjalne otwarcie 15 czerwca nowej centrali części zamiennych (zakład 2.70) w Gaubitzhausen w Dingolfing
2005 – Oficjalne otwarcie 13 maja nowego Zakładu BMW w Lipsku
2005 – Zakup wyścigowego teamu Sauber.
2006 – Norbert Reithofer został przewodniczącym zarządu
2007 – Zakład CKD (Completely Knocked Down) w Madras został otwarty
2007 – BMW Motorrad przejmuje Husqvarna Motorcycles
2007 – Otwarcie BMW Welt w Monachium
2009 – Sprzedaż wyścigowego teamu Sauber
Początek[edytuj]
Gustav Otto Flugmaschinenfabrik[edytuj]
Gustav Otto, niemiecki przemysłowiec, pilot i pionier lotnictwa w Bawarii, był synem Nikolausa Augusta Otto, wynalazcy silnika czterosuwowego o wewnętrznym spalaniu. Wspólnie z kilkoma innymi pilotami latał na maszynach wykonanych z drewna, linki i płótna, napędzanych silnikiem spalinowym. Poprzez ich pasję do maszyn latających, pomogli w transformacji lotnictwa z hobby do przemysłu zbrojeniowego, głównie po wybuchu I wojny światowej.
Widok maszyn latających podczas pokazu w Kolonii we wrześniu 1909 r. rozbudził fascynację Otta do idei latania. Bezpośrednio po pokazach lotniczych udał się do Francji, gdzie nabył trzy samoloty jednopłatowe typu Blériot oraz licencję na ich produkcję na terenie Niemiec. W 1910 r. jako jeden z pierwszych otrzymał niemiecką licencję lotniczą nr 34 i jeszcze w tym samym roku założył szkółkę lotniczą wraz z fabryką, którą w 1911 r. nazwano Fabryką Maszyn Latających Gustav Otto (niem. Gustav Otto Flugmaschinenfabrik). Fabryka mieściła się między innymi na ulicy Lerchenauer Str. 76, na wschód od poligonu wojskowego Oberwiesenfeld[1] w dzielnicy Monachium Milbertshofen. Na tych terenach mieści się dzisiaj monachijska fabryka BMW oraz centrala koncernu.
Na początku Otto produkował samoloty treningowe i zwiadowcze "AGO C.I", na których wkrótce latał cały Królewski Bawarski Korpus Lotniczy (niem. Königlich-Bayerischen Fliegertruppen). W czasie wojny samolot okazał się jednak nieodpowiedni, więc zakład przerzucił się na produkcję dwupłatowców na licencji Farmana. Później firmy Flugmaschinenfabrik Gustava Otto i AGO (niem. Aerowerke Gustav Otto) opracowały jeszcze kilka własnych konstrukcji kończąc na "AGO C.IV". Jednakże żadna z nich nie sprawdziła się podczas misji bojowych, więc Pruskie Ministerstwo Wojskowe zrezygnowało z planowanych zamówień. Podupadając finansowo, w styczniu 1916 r. firma Otto została wykupiona przez konsorcjum, w którego skład wchodził MAN AG, jak również kilka banków. W niecały miesiąc później na terenie firmy inwestorzy założyli nową spółkę, Bawarskie Zakłady Lotnicze SA (niem. Bayerische Flugzeugwerke AG). AGO zamknięto w 1918 r., a pozostałe nieruchomości przejęła firma AEG.
Rapp Motorenwerke GmbH
27 października 1913 Karl Rapp i Julius Auspitzer założyli Rapp Motorenwerke GmbH (niem. Zakłady Silnikowe Rapp sp. z o.o.) mieszczącą się w kilku drewnianych budynkach obok Oberwiesenfeld, gdzie poprzednio istniała fabryka silników lotniczych. Profil produkcyjny nowej firmy był identyczny. Po wybuchu I wojny światowej Rapp dostarczał silniki lotnicze Ministerstwu Wojskowemu Prus. Jednakże silniki miały problem z tłumieniem drgań i czasami pękały, co doprowadziło do zerwania umowy na nie. Próby poprawienia konstrukcji tylko skompromitowały inżyniera. Rapp byłby szybko wysadzony z siodła, gdyby podczas wojny nie otrzymał licencji na budowę 12-cylindrowych silników, zaprojektowanych przez Austro-Daimlera, których głównym odbiorcą były Ministerstwo Wojskowe Austro-Węgier, a także Bawarii. Austro-Daimler nie był w tym czasie zdolny pokryć wszystkich zamówień na ten towar. Osobą nadzorującą budowę tych silników był Franz Josef Popp. Tak więc, kiedy podjęto decyzję o ich produkcji w Rapp Motorenwerke GmbH, Popp przeprowadził się z Wiednia do Monachium. W nowym miejscu prowadził nadzór nad procesem wytwarzania, a nawet z własnej inicjatywy zajął się zarządzaniem w firmie. Popp był również osobą, która przekonała Karla Rappa do przyjęcia aplikacji Maksa Friza, młodego projektanta i inżyniera silników lotniczych w firmie Daimler. Na początku Rapp zamierzał odrzucić podanie, ale przekonał go Popp zwracając jego uwagę na niedobór zdolnych konstruktorów w firmie.